Tom Waes staat voor gigantisch avontuur waarvan hij zelf niet weet waar het zal eindigen

De eerste concrete stap staat wel al vast. In april vertrekt Waes richting de Noordpool voor wat voorlopig de werktitel ‘Zeilen Waes’ draagt. Het wordt een tocht van 120 dagen, met vier mannen op een bijzonder kleine oppervlakte. Een reis die allesbehalve comfortabel belooft te worden.

“Of ik weet waar ik aan begin? Eigenlijk niet”

Tot het zover is, moet alles nog uitvoerig getest worden. Voor Tom hoort dat bij het proces. Absolute zekerheid heeft hij niet nodig. “Of ik een idee heb waar ik aan begin? (lacht) Eigenlijk niet. Maar misschien is dat ook niet slecht.” Het is een uitspraak die perfect past bij zijn manier van werken. Niet alles willen controleren, wel durven vertrekken.

Hij beseft dat het geen eenvoudige onderneming wordt. “Het zal een heftige reis worden, vaak in moeilijke omstandigheden, maar ik kijk er naar uit.” De combinatie van ontbering en verwachting lijkt hem eerder te prikkelen dan af te schrikken.

Een droom die bleef liggen

Wat dit avontuur extra bijzonder maakt, is de timing. Tom Waes is 57 en kijkt terug op een leven waarin hij al heel wat dromen heeft kunnen afvinken. “Het is toch ook wel bijzonder om op mijn 57ste mijn grote droom te kunnen waarmaken.” Net dat ene bleef jarenlang onaangeroerd.

“Al mijn andere dromen, passies en avonturen heb ik al kunnen afvinken, maar dat zeilen bleef onaangeroerd.” Hij gaf zelfs toe dat hij dacht dat het er misschien nooit meer van zou komen. Tot het plots anders liep.

Lees ook: Tom in tranen op televisie: "Confronterend"

“Ik heb het gewoon gedaan”

De doorslag kwam op een onverwacht moment. “Plots kreeg ik de kans om een boot te kopen en heb ik het gewoon gedaan.” Geen lang getwijfel, geen eindeloze afwegingen. Die beslissing zette alles in beweging. Intussen wordt er al twee jaar gewerkt aan de boot, terwijl het idee zelf al veel langer meegaat.

“Ik zit al twintig jaar met dit avontuur in mijn hoofd.” Wat jarenlang een gedachte bleef, wordt nu werkelijkheid. Niet in één grote sprong, maar via etappes, met voorbereiding, onzekerheid en een gezonde dosis lef.

Waar het precies zal eindigen, weet Tom Waes zelf nog niet. Maar dat hij onderweg zal zijn, is duidelijk. Soms is dat genoeg.