“Wanneer er een coronahaard in Antwerpen stad is, hoef je niet de hele provincie dicht te gooien”

door: WVDS

Er kwam bijzonder veel kritiek na de Veiligheidsraad vorige week. Maarten Vansteenkiste, professor motivatiepsychologie (UGent), legt uit waarom de communicatie verwarrend overkwam bij een groot deel van de bevolking.

“Ik vind dat er een mix was van positieve zaken en zaken die voor verbetering vatbaar waren. Zo is het goed om bepaalde maatregelen die geen echte virologische meerwaarde bieden, zoals de algemene mondmaskerplicht, die geen nut heeft als je alleen een boswandeling maakt, op te heffen.”

“Tegelijkertijd zou het beter geweest zijn om te wachten om over de kleurenbarometer te communiceren tot die volledig uitgewerkt is. Nu werd een verwarrende boodschap uitgedragen naar de bevolking toe. De cijfers stijgen, maar we gaan toch versoepelingen toestaan zonder uit te leggen waarom dit kan. Aan de hand van de kleurcodes zou het duidelijker geweest zijn dat de versoepeling maar tijdelijk zouden zijn.”

“Vervolgens werd de dag erop al aangekondigd dat er zich verstrengingen aandienen. In dit geval vind ik dat men beter had gewacht tot men het ganse pakket kan toelichten waarbij er rekening wordt gehouden met de feedback vanuit de politiek. Nu zal men twee keren moeten communiceren, bij de initiële presentatie van de barometer en de herziening ervan.”

Best per arrondissement werken

“Hoe het toepassingsgebied gaat zijn, regionaal of provinciaal, dat is een andere kwestie. Mij lijkt het interessant dat, als de parameters om te schakelen dit toelaten, men gaat werken op het niveau van een arrondissement omdat dat toch kleiner is dan een provincie. Wanneer er bijvoorbeeld in Antwerpen stad een haard is en de cijfers gaan snel omhoog, dan hoef je niet per se de hele provincie dicht te gooien.”

“Op gemeentelijk niveau werken lijkt mij niet doenbaar door de vele kleurvariaties die er dan ontstaan. Er zou teveel verwarring zijn wanneer men van de ene naar de andere gemeente rijdt.”

Ik denk dat men het best naar een soort tussenniveau gaat om het werkbaar te houden. De grootte van een arrondissement is dan misschien het meest aannemelijke. Mensen kunnen meer begrip opbrengen voor lokale dan nationale maatregelen.”