Jochen had drie kinderen en ze zijn allemaal dood. Hij doet zijn onwezenlijke verhaal: "Dat was de laatste keer dat ik mijn kinderen hoorde"

Toen Alexia en Amélie 6,5 waren gingen ze met hun moeder naar Curaçao op vakantie. "We hadden een moeilijke scheiding achter de rug; vooral het hoederecht zorgde voor conflicten. Maar na een tijd spraken we af om geen ruzie te maken in het bijzijn van de kinderen. En we vonden een goeie regeling", vertelt Jochen in Het Laatste Nieuws.

Huilen
"Ik stelde me wel vragen bij de mentale toestand van mijn ex-vrouw. Net voor de vakantie vierden ze op school het 'afzwaaien' van de kleuterschool We waren daar allebei en ik zag dat mijn ex de hele avond zat te huilen. Achteraf denk je natuurlijk dat ze toen al met iets in haar hoofd zat."

"Ze waren anderhalve dag in Curaçao toen ik de kinderen aan de lijn had. Ook de derde dag belde ze. Dat was een doodnormaal gesprek. Ik kreeg ook mijn dochters aan de lijn. Eerst Alexia."

"Kom je ook?"
"Toen kwam Amélie aan de lijn en al vrij snel zei die: 'Er is morgen een feestje in het hotel. Kom je ook?' Dat ging natuurlijk niet, legde ik uit. Ze bleef aandringen. Zeker drie tot vier keer vroeg ze me: 'Kom je echt niet?' Tot vandaag achtervolgt die vraag van Amélie me. Alsof het een hulpkreet was die ik niet hoorde. Dat was de laatste keer dat ik mijn kinderen hoorde."

Op 23 juli 2012 kreeg Jochen telefoon van de politie. Of hij meteen naar huis wilde komen. "'We hebben zeer slecht nieuws', zei die mens, toen ik thuiskwam. Hij draaide niet rond de pot. Ze waren met twee. Iemand van de politie en iemand van Slachtofferhulp. 'Je beide kinderen zijn gisteren overleden in Curaçao. Ze zijn verdronken in bad."

Ex
"Ik vroeg nog: 'En hoe is het met haar?' Toen pas zeiden ze: 'Je ex heeft er vermoedelijk iets mee te maken'. Maar zelfs dan bleef ik in een ontkenningsfase zitten. Het leek onmogelijk dat ze onze kinderen iets aangedaan zou hebben. Ze moesten het enkele keren bevestigen."

De mama van Amélie en Alexia was zwaar depressief, zo bleek achteraf. "Dat ze al maanden met een depressie sukkelde en daarvoor in therapie was bij een psychiater, wist ik niet. Dat had ze verzwegen. Ook dat ze al die tijd afwezig was op het werk, wist ik niet."

Verklaring
"Drie weken na de feiten legde ze een verklaring af. Daarin staat van A tot Z dat ze toegaf de feiten te hebben gepleegd, dat ze Alexia eerst om het leven had gebracht, hoe Amélie haar dode zusje gezien had en ze verklaarde dat ze de duivel had gezien. 'De duivel zit in jullie, ik moet jullie doden', zei ze. Ik heb dat achteraf gelezen en ik weet ook wel dat je zoiets in normale toestand niet doet. Dat er iets fout zat in haar hoofd."

Volgens het autopsieverslag uit Curaçao hadden zijn dochters hartproblemen. Net als hun broertje Arnaud, die eerder was overleden door een zeldzame hartafwijking. Ze waren dus volgens het verslag aan een natuurlijke dood gestorven. "Toen ik dat las, ging het licht voor de tweede keer uit. Verklaar me dát eens."

Contactverbod
"Sinds de dag van de feiten heb ik haar nooit gehoord, maar anderen vertelden me dat ze hier gewoon haar leven opnam. Alsof er niks gebeurd was. Dat hakte er bij mij in en dat deed mijn stoppen doorslaan. Het was vijf over twaalf. Uiteindelijk nam de Belgische justitie toch het onderzoek weer in handen."

Er kwam een proces van, ze wordt ambulant behandeld maar mag vrij rondlopen. Ze kreeg wel een contactverbod met Jochen en zijn vriendin, zijn moeder en zijn stiefvader, zijn zus en schoonbroer en hun kindjes.