Johan Verminnen niet aanwezig wanneer zijn zus gestorven is: “Ze overleed net op het moment dat ik een nummer voor haar zong”

Voor zijn optreden had hij nog een laatste telefoongesprek met zijn zus. “Ze zei dat ze voelde dat het einde nabij was, dat ons gesprek waarschijnlijk het afscheid zou zijn. Ze was nog heel helder, aanvaardde wat er aan te komen stond”, doet Verminnen zijn verhaal in Het Laatste Nieuws. 

“Ik zei dat ik direct naar haar toe zou komen, maar dat dat niet kon omdat ik die avond moest optreden in De Panne. Ze zei: 'Zing maar een liedje voor mij. Maar geen triestig, een vrolijk.' Waarmee ze bedoelde dat ze een goed en vrolijk leven heeft gehad. Speciaal voor haar heb ik een nummer over onze familie gezongen, 'Met Zeven Aan Tafel'. Achteraf heb ik gehoord dat ze rond dat tijdstip is gestorven. Heel vredig, nadat al haar kinderen en kleinkinderen die dag nog afscheid hadden genomen van haar."

Maar moet je op zo’n moment niet bij je zus zijn? “Dat is de code van ons beroep, dat je in de meest moeilijke situaties doorwerkt. Natuurlijk wil je in dramatische omstandigheden bij je familie zijn en dat probéér je ook wel, maar als het niet gaat, dan gaat het niet. Mijn zus begreep dat ook. Ze was fier op mij”, reageert Verminnen. 

“Dat is ook wat ze in onze laatste gesprek over de telefoon nog tegen me heeft gezegd. Vergeet ook niet dat je als artiest niet alleen optreedt, hé. Ik sta daar met een orkest van negen man. En in de zaal zitten 500 mensen die een ticket hebben betaald om jou te zien. Dat kan je niet even opzijzetten. Nu, ik moet je eerlijk zeggen dat ik dacht dat ik mijn zus 's anderendaags nog zou zien. Maar dat bezoek heeft helaas niet meer kunnen plaatsvinden. Ik neem vrede met het laatste gesprek dat wij van broer tot zus hebben gevoerd. Dat gesprek vergeet ik nooit meer."