“Filip klampte zich huilend vast aan haar been, smekend om niet naar huis te moeten”

bron: TV-Story
door: PMN
Afbeelding bron: Photonews
Koning Filip was vorige maand bijzonder openhartig toen hij een groep jonge schoolverlaters toesprak. Hij vertelde hen over zijn eigen moeilijke schooltijd. “Ik heb veel problemen gehad, ik voelde me slecht behandeld, het was niet altijd gemakkelijk”, vertelde hij hen.

allerlei geruchten de ronde. Zo zou hij destijds het slachtoffer geweest zijn van pesterijen, en waren zijn schoolresultaten niet al te best. Hij had zelfs bijles nodig. Zijn resultaten werden niet luidop voorgelezen in de klas, in tegenstelling tot die van de andere leerlingen. Dat voedt het vermoeden dat zijn uitslagen niet goed waren.
(Lees verder onder de foto)

Familie
Volgens royalty-experts was zijn thuissituatie daar een belangrijke oorzaak van. Albert en Paolo keken gewoon niet naar hem om. “Filip is naar het eerste leerjaar gegaan in 1966, het jaar waarin zijn vader een relatie begon met barones Sybille de Selys Longchamps, de moeder van Delphine Boël. Paola had haar eigen bezigheden”, vertelt professor emeritus hedendaagse geschiedenis Mark Van den Wijngaert. “Doordat zijn ouders nooit aanwezig waren, stond Filip er dikwijls alleen voor. Zijn ouders hadden een mentor aangeduid, en hij werd vaak ondergebracht in gezinnen van bevriende medewerkers, zodat er tenminste de indruk van een huiselijke sfeer werd gewekt. Als Albert en Paola elkaar al eens tegenkwamen in kasteel Belvédère, mondde dat vaak uit in conflicten: het was een familie die geen familie was.»

“Zelfs met kerst en Nieuwjaar waren Paola en Albert afwezig en moest het personeel de kinderen vermaken. Elke pedagoog zal je zeggen hoe nefast zo’n thuissituatie is. Filip heeft er als oudste altijd het meeste onder te lijden gehad. Omdat noch zijn moeder, noch zijn vader naar hem omkeek, heeft Boudewijn zich ont­fermd over Filip.”
(Lees verder onder de foto)

Hartverscheurend
Filip doorliep zijn lagere school in het Sint-Michielscollege in Etterbeek. “Sint-Michiels lag niet ver van het Belvédère, maar toch woonde Filip in die periode in bij het kroostrijke gezin van een verzekeringsmakelaar, een neef van zijn klastitularis. Eén van de zonen van die man, Xavier, was een klasgenoot van Filip en zijn beste vriend. Er werd wel gefluisterd dat het niet boterde tussen Filip en Xaviers ouders, maar hij is er toch drie jaar gebleven. Albert en Paola wilden Filip zogezegd een normale jeugd geven, in een gewoon gezin, maar de waarheid is dat ze geen tijd hadden voor hem en hun twee andere kinderen”, vertelt auteur en journalist Mario Danneels.

“Een andere leerkracht van het college vertelde me dat Filip in het weekend weleens bleef logeren. Soms klampte Filip zich huilend vast aan het been van zijn vrouw, smekend om niet naar huis te moeten. Dat moet hartverscheurend geweest zijn.”