Geklungel bij brononderzoek van coronabesmettingen: “En het kost tientallen miljoenen”

Het snel detecteren van clusters en uitbraken is van essentieel belang in de aanpak van de coronacrisis. De Zorgatlas, een onlinetoepassing die informatie over met Covid-19 besmette patiënten in kaart brengt, speelt daar een belangrijke rol in. 

De kwaliteit van de gegevens in de Zorgatlas met betrekking tot de locatie waar iemand besmet raakte, laat volgens Lise Vandecasteele te wensen over: "Zo kwam ik te weten dat er bij verschillende besmette personen nog steeds geen link gemaakt wordt met de collectiviteit, bijvoorbeeld een bedrijf, school of ziekenhuis, waar ze de besmetting opgelopen kunnen hebben." 

"Uit de informatie die we kregen zien we bovendien dat er geen uniformiteit is in de schrijfwijze van de collectiviteiten. Het AZ Sint-Jan in Brugge wordt in de toepassing bijvoorbeeld op zeventien verschillende manieren geschreven", aldus Vandecasteele. 

"Dat bemoeilijkt de opdracht voor de medische verantwoordelijken van de Covid-19-teams natuurlijk om clusters te ontdekken en andere risicocontactpersonen te waarschuwen dat ze besmet kunnen zijn." 

De PVDA stelt voor om het over een andere boeg te gooien. "Het contactonderzoek werkt beter indien het lokaal ingebed wordt, met contactonderzoekers die dichter bij de bevolking staan. Zo krijg je een veel beter beeld van de collectiviteiten waar mensen de besmetting mogelijk hebben opgelopen", stelt Vandecasteele. 

"Daarnaast is er een goed en uniform registratiesysteem nodig, dat alle informatie bundelt. De Vlaamse Overheid betaalde tientallen miljoenen euro's aan private callcentra om het contactonderzoek te organiseren. Dan mag je toch verwachten dat er een systeem is om collectiviteiten juist te noteren zodat men snel clusteruitbraken kan ontdekken."