Rusthuizen onder vuur: "Je bent er geen mens, maar een nummer"

Veel mensen hebben op oudere leeftijd hulp nodig en komen in een rusthuis terecht. Maar daar zit lang niet iedereen op te wachten.

Wij stelden op onze Facebook-pagina de vraag: "Zou jij het zien zitten om op latere leeftijd in een rusthuis te wonen?"

"Niet echt, ik heb er tien jaar gewerkt en het is immens duur. Ik wil ook niet dat mijn kinderen moeten bijleggen om de kosten te betalen", stelt Carine.

"Nee, ik heb te veel gezien en meegemaakt met mijn moeder", schrijft Heidi. "Zolang je nog met je rollator rond kan gaan en aan spelletjes kan deelnemen en veel bezoek krijgt, met kinderen die zich over je ontfermen, is het nog doenbaar. Maar als je totaal afhankelijk wordt, dan is het een hel."

"Ja, ik wel. Ik zie veel oudjes die heel eenzaam zijn, omdat ze in hun huis willen of moeten blijven", zegt Nancy.

"Zoals ik het nu meemaak met mijn ouders: een dikke nee. Het is veel te duur, 2.750 euro per maand, slechte verzorging, het eten laat ook te wensen over, te weinig animatie...", schrijft Luc.

"Nooit, voor dezelfde prijs leef je in een hotel of op een cruiseschip. Dan dat veel liever", laat Chelsy weten.

"Ja hoor. Als ik zie hoe mijn moeder verzorgd wordt en hoe het personeel met haar omgaat", schrijft Gemma.

"Ik zou het ook doen. Mijn 88-jarige schoonmoeder zit er nu acht maanden en ze is er zeer gelukkig. En ze is er zelfs op vooruit gegaan", laat Cindy weten.

"Het is veel te duur. Ik ben nog aan het afbetalen voor mijn lieve mama die al vier jaar geleden is overleden", schrijft Eddy.

"Nooit. Je weet hoe het eraan toegaat. Respectloos. Je bent er geen mens, maar een nummer. Mensonwaardig", stelt Maggi.

"De prijzen zijn inderdaad hoog, maar scheer de verplegers niet allemaal over dezelfde kam. Er zijn mensen die het goed voor hebben met hun patiënten. Soms zijn ze onderbemand, en toch proberen ze er het beste van te maken", stelt Robert.

"Ik zal niet anders kunnen, ik heb geen kinderen die voor mij kunnen zorgen", zegt Caroline.

"Nooit, ik heb genoeg gezien. Je wordt er behandeld als een klein kind. Om 20.00 uur in bed, zoals de kleintjes", schrijft Ginette.

"Ik wil nooit in een rusthuis terechtkomen. Maar sommige mensen zijn daar heel tevreden", zegt Karel.

"Mocht de mogelijkheid er zijn, via thuishulp, zou ik in mijn huisje blijven. Lukt het niet, zal het een rusthuis worden. Ik wil geen beperking zijn in het huishouden van mijn kinderen. Zij moeten hun leven niet opofferen voor mij", laat Monique weten.