Jens Dendoncker heeft erg diep gezeten: “Tot op vandaag doe ik dat nog steeds”

Jens Dendoncker kreeg op zijn veertiende een complexe vorm van epilepsie. Een depressie die daarop volgde deed hem uiteindelijk een zelfmoordpoging ondernemen. Hoewel die zware periode achter hem ligt, is hij thuis even vaak “de teruggetrokken, sombere piekeraar als de grappige flapuit”.

“Mijn melancholische aard knaagt het ene moment nog altijd harder dan het andere. Dat hoeft ook niet per se negatief te zijn. Het betekent evengoed dat ik snel gegrepen kan worden door muziek, door kunst... Het wordt alleen vervelend als je het niet meer meester kan. Maar ik val bijlange zo diep niet meer”, benadrukt hij in Het Laatste Nieuws.  

“Van mijn zestiende tot op vandaag heb ik nagenoeg altijd therapie gevolgd. De laatste jaren volstaat een sporadische afspraak, als een waakvlammetje. Het is een deugddoend idee, dat een professional me af en toe in perspectief kan zetten. Dat is voldoende om de heel milde problematiek waar ik af en toe nog eens mee kamp, de baas te kunnen.”