Eddy Merckx zit met één grote vraag voor Mathieu van der Poel

Van der Poel
Afbeelding bron: Photonews

Eddy Merckx, vijfvoudig Tourwinnaar en levende legende, steekt zijn bewondering voor Mathieu van der Poel niet onder stoelen of banken. “Fantastisch! Die heeft echt een ongelooflijke Tour gereden, wat een atleet!” zegt hij enthousiast in Het Nieuwsblad. Van der Poel kleurde de eerste weken van de Tour met aanvallen, ontsnappingen en een ritzege, tot hij door ziekte vroegtijdig moest opgeven.

Onvoorspelbare klasse en inzet

Wat Merckx vooral waardeert, is Van der Poels koersstijl. “Zijn inzet is ongekend en hij doet zo vaak mooie en onverwachte dingen,” klinkt het. De aanval in de negende etappe met Jonas Rickaert is voor Merckx een voorbeeld van zijn lef en flair. “Dat hij het dan ook nog bijna haalt… Ik heb met volle teugen van zijn manier van koersen genoten.”

Spijt over koerskeuze

Toch klinkt er ook teleurstelling bij Merckx. Hij betreurt dat Van der Poel zich niet profileert als ronderenner. “Het is daarom spijtig dat Mathieu niet meer een ronderenner is,” zegt hij. Volgens Merckx zou Van der Poel met zijn talent en mentaliteit een rol van betekenis kunnen spelen in het klassement van grote rondes.

Rivaliteit met Pogacar

Merckx ziet in Van der Poel de enige echte uitdager van Tadej Pogacar. “Tussen Van der Poel en Pogacar zien we een prachtige rivaliteit in de klassiekers,” stelt hij. Maar die rivaliteit blijft beperkt tot eendagswedstrijden. “Hij is de enige die Pogacar echt tegenstand zou kunnen bieden,” voegt Merckx toe met een vleugje spijt.

Een gemiste kans?

Volgens Merckx zou Van der Poel met gerichte voorbereiding en focus op het klimwerk een serieuze Tourkandidaat kunnen zijn. Zijn veelzijdigheid en explosiviteit maken hem uniek. Maar de Nederlander kiest bewust voor een breed palmares met klassiekers, veldrijden en mountainbike, wat een klassementsambitie in de weg staat.

Genieten blijft

Ondanks zijn wens blijft Merckx vooral genieten van Van der Poel. “Overal is hij er vol ingevlogen,” zegt hij. “Het is jammer dat hij ziek werd en voortijdig naar huis moest, want anders hadden we nog meer mooie dingen van hem gezien.” Zijn bewondering is oprecht, zijn wens begrijpelijk—maar de koers blijft Van der Poels eigen verhaal.