“Richting een depressie of er al in”: Remco Evenepoel doet opvallende bekentenis

Evenepoel
Afbeelding bron: Photonews

Remco Evenepoel blikt terug op een jaar waarin blessure, herstel en mentale druk zijn koersseizoen bepaalden. Het woord depressie kwam daar bij kijken.

Zware val en fysieke nasleep

Begin december 2024 botste Evenepoel met zijn fiets tegen een geopende autodeur. Het ongeval veroorzaakte breuken aan schouderblad en sleutelbeen en beschadigde pezen en spieren. Het herstel bleek langdurig en beïnvloedt nog steeds zijn prestaties.

Tijdens tijdritten moest hij bovendien extra ondersteuning krijgen. De medische staf voorziet intaping van de schouder om stabiliteit te garanderen. Dat helpt hem de houding langer vol te houden, al blijft een intensieve behandeling na afloop noodzakelijk.

Revalidatie en steun

Om het herstel te stimuleren kreeg hij specifieke oefeningen en prikkels. Zijn partner Oumi hielp daarbij door de schouder te activeren, een methode die door specialisten werd aangeraden. Het gevoel keerde slechts gedeeltelijk terug, waardoor de revalidatie nog niet volledig afgerond is.

Vier maanden na het ongeval deelde Evenepoel een bericht waarin hij zijn dankbaarheid uitte voor de steun van familie. Tegelijk gaf hij aan hoe zwaar de periode was. “In het begin leek alles nog wel oké met de blessure, maar het bleek toen al veel erger dan we dachten”, vertelt hij aan Het Nieuwsblad.

Mentale impact

De lange revalidatie en het uitblijven van vooruitgang brachten hem in een moeilijke mentale positie. Hij beschreef hoe de combinatie van operaties, stilzitten en wintermaanden zwaar woog. Het gevoel dat zijn carrière op het spel stond, leidde tot twijfel en angst.

Zijn neef en mecanicien merkte op dat hij niet meer klonk als zichzelf. Evenepoel erkent dat hij in die periode richting een depressie ging. “Maar als ik er nu op terugkijk, denk ik wel dat ik richting een depressie ging of er al in zat. Ik bleef de hele dag in mijn zetel zitten. Als iemand mij een bericht stuurde, had ik het gevoel dat ze mij lastigvielen.”

Het keerpunt kwam toen hij opnieuw kon bewegen en revalideren. Wandelen en lichte training gaven hem stap voor stap energie terug. Het contact met ploeggenoten en de heropstart van fysieke arbeid zorgden voor verbetering.