Belgische Staat zet zieke landbouwer en zijn zoon op straat: “Ik blijf enkel nog op de been met geneesmiddelen, mijn vrouw is overleden en nu ook nog dit”

bron: Het Nieuwsblad
door: PMN
Afbeelding bron: Photonews
De zorgbehoevende landbouwer Robert De Craene (76) uit het Meetjesland en zijn zoon Jacob (46) zitten met de handen in het haar. Uiterlijk tegen aanstaande dinsdag, 2 oktober, moeten ze hun erf verlaten. Daar zal om 8.15 uur een deurwaarder op toezien.

De Craene werd in 1973 onteigend door de intercommunale Veneco. “Dat was voor uitbreiding van de industriezone Nest. Die onteigening verliep reglementair en ik kreeg een gepaste vergoeding. Mits het betalen van een jaarlijkse bezettingsvergoeding mocht ik zelfs de woning en gronden blijven gebruiken”, zegt hij aan Het Nieuwsblad.

“Die betaling gebeurde steeds stipt. De problemen ontstonden 40 jaar later toen een andere boer een aanvraag indiende om een uitweg te hebben naar zijn land. Toen bleek dat de Belgische Staat (BS) eigenaar was geworden van mijn gewezen eigendom."

"Daarvan werden we nooit op de hoogte gebracht. We werden ook nooit gevraagd om een vergoeding te betalen of het pand te verlaten. Ondanks pogingen voor een minnelijke schikking werd geen akkoord bereikt. Meer nog, de BS eiste aanvankelijk een onmenselijke bezettingsvergoeding van 1.000 euro per maand.”

"EEN OUDE BOOM VERPLANT JE NIET"
“Ik ben hier geboren en getogen. Al de vijfde generatie zijn de één hectare van de hoeve en nog vijf hectare landbouwgrond eigendom van de familie De Craene”, gaat Robert verder. “Ik bewerkte de akkers en hield tot tweehonderd melkkoeien. Jacob nam mijn landbouwbedrijf over. Nu moeten we hier weg. Een oude boom verplant je niet zomaar, maar in ons geval kan het niet anders. We zijn ten einde raad.”

“Het is een ongelijke strijd die al ruim drie jaar duurt. Intussen ben ik ziek en twee jaar geleden is mijn vrouw overleden. Waar ik en mijn zoon vele jaren hard voor gewerkt hebben, moeten we nu verlaten. Dat doet veel pijn. Ik houd me op de been met geneesmiddelen. Via OCMW Evergem en het Centrum voor Algemeen Welzijn in Gent zochten we tevergeefs naar een ander huis. We vonden echter geen gepaste noodwoning.”

Robert hoopt nu dat zijn vrienden en familie hem willen helpen. “Als dat lukt, is het een eerste stap in de goede richting. Het is niet zeker dat Jacob verder kan blijven 'boeren'. Ik hoop alvast dat we ons beiden snel kunnen herpakken.”

Tags landbouwer