Kersttoespraak koning Filip bevat déze twee opmerkelijke details

De koning nam de toespraak op in de drie landstalen Nederlands, Frans en Duits. Telkens weer hamert de vorst erop dat we ons op een scharnierpunt bevinden. Hij ziet veel uitdagingen, zoals het klimaat. Maar ook de nood aan een regering, want "mensen raken hun houvast kwijt".

De kersttoespraak bevatte dit jaar enkele opmerkelijke details: ten eerste droeg de koning een oranje-gele das, niet toevallig dezelfde das die hij droeg toen hij twintig jaar geleden Mathilde voorstelde als zijn verloofde.

Een tweede opmerkelijk detail speelde zich (niet) af achter de koning: geen gezellig knetterend haardvuur dit jaar. Waarmee de koning het goede voorbeeld geeft, want hout stoken is milieu-onvriendelijk.

De volledige kersttoespraak:

Dames en heren,

Kerstmis en de eindejaarsfeesten zijn voor de meesten van ons een tijd van vreugde. Een tijd van warm weerzien. De koningin en ik zijn blij voor al wie die momenten van waar geluk met hun naasten kunnen delen. Maar we denken ook aan de mensen voor wie het leed of de eenzaamheid tijdens de feestdagen nog zwaarder wegen. En we zijn dankbaar voor wie zich met hart en ziel inzet om ze te steunen en moed te geven.

We beleven een scharnierperiode. Ons sociaaleconomisch model en onze benadering van het milieu worden in vraag gesteld. Velen van ons raken zo hun houvast kwijt. Daarom mogen we niet aan de kant blijven staan, minder dan ooit. Dit is niet de tijd om op te geven.

We kennen ze zeer goed, de uitdagingen waarvoor we staan: voor onze samenleving, voor de planeet. We blijven zeggen dat ze dringend moeten worden aangepakt. En grotendeels weten we ook wat de oplossingen zijn. De vraag is, hoe we die in concrete actie kunnen omzetten. Alles is een kwestie van attitude.

Om zaken te kunnen veranderen, moet je er eerst in geloven en ernaar handelen. We zijn allemaal verantwoordelijk voor onze daden. Ons gedrag heeft ook gevolgen voor de anderen. We moeten dat beter beseffen. Laten we niet toegeven aan het kortetermijnhandelen. En voor de lange termijn gaan. Voor oplossingen, waarvan we misschien niet zelf de vruchten zullen kunnen plukken – maar die de volgende generaties ten goede zullen komen.

Je moet ook willen zien en horen. We kunnen niet onverschillig blijven tegenover onrecht, armoede, uitsluiting.  Of tegenover het geweld dat ons in vele gedaanten omringt: verborgen binnen het gezin, sluipend in het misbruik van alcohol en drugs, vooral bij jongeren, vals in roddels en kwaadsprekerij, maar ook duidelijk zichtbaar in woorden die veroordelen of in een vernietigend gebaar. 

Laten we ons ook bewust zijn van onze collectieve sterkte. De kracht van allen die niet berusten in de zaken zoals ze zijn. En ook die stille kracht die schuilt in het discrete maar doeltreffend handelen van al onze medeburgers die zich inzetten voor een meer menselijke samenleving.

Tot slot – om te kunnen bouwen op al die energie en creativiteit die in het land leeft, hebben we nood aan een constructieve ingesteldheid, die ons verenigt rond gemeenschappelijke projecten.

Het is wel van wezenlijk belang dat zo snel mogelijk een volwaardige federale regering wordt gevormd, die evenwichtige beslissingen kan nemen, die eensgezind en standvastig worden gedragen. Dat is wat wij nu allemaal verwachten.

Dames en heren,
Uiteindelijk krijgen we de toekomst waarin we zelf geloven.

Voor haar achttiende verjaardag heeft onze dochter Elisabeth samen met haar leeftijdsgenoten hun geloof in de toekomst uitgesproken. We hebben toen scherpzinnige jongeren gehoord, die zich ten volle willen inzetten. Met hen geloof ik in het enorme potentieel van ons land, in ons gezamenlijk vermogen om de voor ons liggende uitdagingen aan te gaan. Op voorwaarde dat we onze krachten bundelen en eenheid in verscheidenheid brengen, met respect voor de overtuiging van eenieder.

De koningin en ik wensen u een mooie kerst en een gelukkig nieuw jaar.