Ook de twee hulphonden van Marieke Vervoort blijven achter zonder baasje: Dit gaat er met hen gebeuren

Zenn en Mazzel waren altijd bij Marieke Vervoort. "Ze kreeg Zenn cadeau in 2008", zegt Gerrit Martens van Canisha vzw, de school die de hond van Marieke pas achteraf heeft opleidde tot assistentiehond in Het Laatste Nieuws. "Dat is eigenlijk geen gangbare praktijk, normaal is het omgekeerd. Maar Marieke en Zenn waren echt een droomkoppel. Toen ze Zenn kreeg, was ze er nog niet zo slecht aan toe."

Zenn is intussen 11 jaar. "Hij gaat met pensioen", zegt Gerrit. "Zenn heeft last van de heupen. De wet voor assistentiehonden is streng, want iedere hulpbehoevende heeft slechts recht op één erkende hond. Mazzel is dus volgens de letter van de wet geen assistentiehond, maar daar had Marieke geen probleem mee."

Ouders
De laatste maanden voor haar dood sprak Gerrit met Marieke over wat er met de honden moest gebeuren. "Ik was ervan overtuigd dat Marieke perfect wist wat er moest gebeuren." Mazzel wordt nu de huishond van van de assistente die Marieke twee keer per week kwam helpen in haar assitentiewoning. Zenn wordt wellicht opgevangen door de ouders van Marieke.

"Zenn is hier nu bij ons. Ofwel gaat ze ook in co-ouderschap ofwel blijft ze hier permanent, daar zijn we nog niet helemaal uit. Maar de kans is heel groot dat Zenn voorgoed hier blijft", licht moeder Odette toe. "Ze is zo lief, het is een stukske van Marieke, hé. Jos en ik zouden dat niet over ons hart krijgen, dat ze hier niet constant is. Ze merkt goed wat er aan de hand is. Wanneer ik zit te wenen, legt ze haar kop op mijn schoot en geeft ze likskes. We gaan Zenn zo nodig hebben."