Kris Peeters is er niet goed van: “Moet ik niet flauw over doen, dit is voor mij een shock”

“Ik zoek mijn weg nog, ook letterlijk. Het Europees Parlement is een huis met vele kamers. Ik loop hier nog weleens verloren in het doolhof van gangen, vergaderzalen en catacomben, maar dat went wel. De grootste aanpassing is mentaal”, licht Kris Peeters (CD&V) toe in Het Laatste Nieuws. 

“Als minister was ik het gewend om elke dag een stuk of vijftig beslissingen te nemen. Als parlementslid héb ik niets meer zelf te beslissen. Dat is toch afkicken, merk ik. Ik heb lachend aan mijn echtgenote gezegd: 'Zal ik die vijftig beslissingen per dag voortaan allemaal thuis nemen?' Maar dat vond ze geen briljant idee. Het is gewoon een ander leven, dit. Ik ben altijd graag minister geweest, maar in het politieke verkeer heb je niets aan een achteruitkijkspiegel."

Gechoqueerd
Kris Peeters is ook gechoqueerd. “Als beginnend advocaat hád ik niet eens een eigen wagen. Bij Unizo had ik een salariswagen. En als minister moest ik nooit zelf rijden. Dat scheelt, hoor. Als minister-president of als vicepremier staat er je altijd wel iemand op te wachten, waar je ook uitstapt, en word je doorheen een volle zaal begeleid naar de eerste rij.”

“Als ik nu nog ergens kom, zit ik doorgaans een paar rijen verderop. Ik wil daar niet flauw over doen: dat is een schok. Om die een beetje op te vangen, beperk ik nu mijn actes de présence. Ik pas me aan. Ik sta weer met beide voeten op de grond. Zoals een gewone mens."