"Ze bakken er niets van qua coalitievorming en gijzelen eigenlijk de burgers"

door: MRO
Afbeelding bron: Photonews
De basis van de politieke macht ligt in België bij de partijen, de zogenaamde particratie. Dit heeft het voordeel van de duidelijkheid naar de burger toe. Op dit moment is het echter een struikelblok aangezien de coalitievorming maar niet wil lukken. "De burgers worden erdoor gegijzeld", vindt politicologe Karen Celis (VUB).

“De particratie is zo’n beetje het monster van Loch Ness dat af en toe eens komt bovendrijven. Het is ondertussen heel erg duidelijk aan het worden dat er een probleem is met de manier waarop politieke partijen zich vandaag gedragen."

Betekent dit dat we een breuk moeten realiseren met de particratie? 

“Ik denk het niet, want de particratie heeft ook een aantal voordelen. Particratie heeft als groot voordeel dat een politieke partij naar de verkiezingen trekt met een duidelijk programma en een team van mensen."

"Op die manier weet de kiezer wanneer hij zijn stem uitbrengt op die partij, dan gaat het beleid een specifieke richting uitgaan. Het creëert dus duidelijkheid voor de burger."

Stem van de burger is betekenisvol

"De stem die de burger uitbrengt is hierdoor betekenisvol. Er is veel voor te zeggen dat er toch een zekere coherentie geschapen wordt en dan spreek je over partijdiscipline en particratie.”

“Een kwalijk facet van die dominantie van politieke partijen is dat zij er op dit moment niets van bakken qua coalitievorming en eigenlijk de burgers gijzelen. Ik begin het zo toch aan te voelen alleszins.”

“In het kader van de gesprekken over de Arizona-coalitie wordt dan gezegd: 'We zitten nu in een andere context en dit vergt nieuwe formules, nieuwe voorstellen en het is rond die nieuwe voorstellen en formules dat wij nu een nieuwe coalitie willen vormen'."

Verkiezingen

"Met deze uitlatingen maak ik me toch ernstige bedenkingen over de houdbaarheidsdatum van een verkiezing. Als de centrale actoren die aan zet zijn, erkennen dat we nu in een volledig andere maatschappelijke, sociale, economische en ideologische context zitten, zeg je dan eigenlijk niet tegelijkertijd dat de kiezer zich terug moet kunnen uitspreken in die nieuwe context en over de nieuwe voorstellen waar de partijen ondertussen aan gewerkt hebben om een nieuwe regering te vormen?”