Ben Weyts krijgt opmerkelijk kerstcadeau: "Wij zijn het beu en willen perspectief"

door: STS
Afbeelding bron: Photonews

Comac, de studentenbeweging van de PVDA, is een doos met 200 getuigenissen van studenten gaan afgeven op het kabinet van Vlaams minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA).

"Terwijl studenten al maanden afzien, zei de minister in een interview in het studentenblad 'Schamper' dat ze corona als 'catch-all excuus' gebruiken. Dat is een slag in het gezicht van tienduizenden mensen", zegt Lola Laenen van Comac. "Corona is geen excuus. Studenten zijn het beu en willen perspectief."

Er werden tweehonderd getuigenissen van studenten verzameld en - verpakt als kerstcadeau - afgegeven op het kabinet van de minister. Hieronder enkele van de (anonieme) getuigenissen van studenten.

Depressie

"Studeren met een chronische ziekte terwijl ik halftijds werk om mijn studie te betalen. Zo veel familiale moeilijkheden dat ik gedwongen ben om alleen te wonen voor mijn eigen veiligheid, met isolement tot gevolg. Door alle gebeurtenissen in een depressie gesukkeld met een lichte vorm van post-traumatisch stress syndroom, waardoor studeren en concentreren nog meer op de achtergrond verdween. Ondanks alles toch een fulltime studie aangegaan omdat elk jaar dat passeert zonder diploma, voelt alsof ik gefaald heb in mijn leven doordat mijn omgeving op me neerkijkt."

Financiële problemen

"Door Covid-19 heb ik geen studentenjob meer, heb intussen al honderden sollicitaties verstuurd, maar antwoord blijft uit of ze zoeken niemand. Hierdoor kan ik binnenkort mijn kot niet meer betalen. Schulden zijn mijn absolute angst en de financiële situatie brengt me onnoemelijk veel stress. Verder zijn alle examens online, alle groepswerken online, alle lessen online. Ik heb geen knuffelcontact, ik zie niemand. Hierdoor is de mentale last ook enorm aan het groeien, ikzelf ben zeer introvert dus het heeft lang kunnen duren maar helaas. Mijn medestudenten en ik zien geen perspectief meer. Ik weet dat Weyts hiervan compleet geen last heeft en nog steeds op beide oren kan slapen."

Geen sociaal leven meer

"Ik ren van de ene rot-interimjob met onmenselijke uren naar de andere om, nu de horeca toe is, toch de huur te kunnen betalen voor mijn kot, dat ik niet meer nodig heb want alle lessen zijn online. Een sociaal leven heb ik ook niet meer, waardoor ik overdag te moe ben om goed werk neer te zetten voor mijn studies. Make it make sense."

Moeilijke thuissituatie

"Een thuissituatie met geen eigen plek. Altijd met tv op de achtergrond lessen volgen. Opstaan met meerdere aanmaningen op de tafel en geen zekerheid of we hier nu buiten vliegen of niet. Moeder die op is door in het ziekenhuis te werken. Vader al jaren nergens te bekennen. Geen mogelijkheid om naar kot te gaan omdat het daar te koud is en er slecht internet is. Het vooruitzicht van vakantie terwijl de lectoren meer taken blijven geven. We schreeuwen "stop" en als antwoord krijgen we een deadline erbij."