Rob Peeters vreest voor het veldrijden in de toekomst: "Het is voorbij"

Niet alleen de mindere resultaten brengen hem tot de beslissing om te stoppen, maar ook de aard van de moderne omlopen. “Mijn emmer liep over. Het seizoen was volop bezig en we kregen het ene supersnelle parcours na het andere. Dat had niets meer met cross te maken. Daar had en heb ik simpelweg geen goesting meer in", zegt hij in Het Nieuwsblad.

"Ruddervoorde telt 40 bochten op een parcours van 2,5 kilometer. Waar halen ze het? En die zijn daar dan nog trots op ook. Dan hebben ze het over een mooi parcours met 40 bochten. Sorry, maar dat zijn twee zaken die voor mij onmogelijk in een en dezelfde zin passen."

"De toppers van vandaag hebben de lat onwaarschijnlijk hoog gelegd. Ik heb ze allemaal meegemaakt: Nys, Wellens, Vervecken, Albert… Dat was zo anders. We reden veel relaxter en op het einde van de wedstrijd vochten we het uit. Nu valt er niks meer uit te vechten. Ze starten op leven en dood en trekken dat door tot de laatste ronde. Maar of dat ook beter is? De mensen thuis zien dat niet graag, het publiek ziet dat niet graag en de sponsors van al die andere renners ook niet.”

Piek voorbij

Volgens Peeters hebben we de beste tijd van het veldrijden achter ons. "Ik vrees dat de piek voorbij is. Dat geluk heb ik wel gehad: ik heb de mooiste jaren van de cross meegemaakt. De beste op financieel vlak ook. Vandaag is het allemaal wat minder. Qua volk, qua beleving. Het beste voorbeeld: in het verleden moesten organisatoren een parking speciaal voor supportersbussen voorzien. Nys bracht acht bussen mee, Wellens en Albert een bus of vijf, zes, Vervecken vierbussen… Nu heeft geen enkele organisator nog een bussenparking. Vroeger zag je elke week dezelfde massa mensen op de cross. Dat is voorbij.”